Caramelo reseso,
cervexa templada,
rumiante constante
vestido de gala.
Raposa infelíz,
trebol dunha folla,
insensata codorníz latente,
fríbolo autostop de la mia signora.
Babeo adormecido,
silencio incómodo do ascensor completo,
asubío do esquecemento,
zapato descosido.
Voz sonora,
voz melosa,
voz celosa,
voz ansiosa.
Sigilo turbio do blablabla dun mariñeiro,
lume fomenta emprego,
gandeiro acompasado co manifesto de rúa,
Sendeiro afrouxa ego.
Culpables con casa,
inocentes na rúa,
crédemede cando vos digo que a loita continúa!
xoves, 10 de setembro de 2015
mércores, 9 de setembro de 2015
luns, 7 de setembro de 2015
Todo é samba
Dende que a samba é rezo para os desolados
o mundo non para de bailar con moito ritmo
un salero querido e requerido
a tristeza é samba
a alegría é samba
o medo é samba
o choro é samba
nós somos samba meu menino,
nós somos o desgraciado que quedou no mundo,
por sorte.
A lealtade a un sentimento
o abismo dun futuro inconexo e preocupado
os rostros sen ollada fixa ao escaparate do consumo xa consumado,
o cantar do povo sen unllas coloradas
os beizos da mosca bicando merda,
joder,
tamén é samba!
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
-
Non me frustro. Déixome guiar pola sensación de deixarme ser entre metáforas de inconexas relacións estándares. O relicario da xeada...
-
Podía ser una maraña más era un domingo largo y ondulado para calibrar colores se le caían despacio las cascaritas de sal resbalaba con su m...
