Aspiramos cogumelos cheos de bacterias pobres
templamos o xantar do rei, para que non ardesen xuntas
permitimos berces de cristal para os copos de neve
e manchamos todo o ventre do veleno das meigas
Antepúxosenos o demo varias veces na camiñada
mais non falaba
nin escoitaba como nos tremían os dentes
El ou ela,
non tiña dentes.
Nós,
corrimos cara adiante
todo recto,
dereita,
recto
e baixada cara ao porto.
Ninguén nos perseguía
Xa non había ninguén detrás.
Igual,
inventamos demos,
para xustificar o mero feito de que correr cara adiante
está ben.
