Dende que a samba é rezo para os desolados
o mundo non para de bailar con moito ritmo
un salero querido e requerido
a tristeza é samba
a alegría é samba
o medo é samba
o choro é samba
nós somos samba meu menino,
nós somos o desgraciado que quedou no mundo,
por sorte.
A lealtade a un sentimento
o abismo dun futuro inconexo e preocupado
os rostros sen ollada fixa ao escaparate do consumo xa consumado,
o cantar do povo sen unllas coloradas
os beizos da mosca bicando merda,
joder,
tamén é samba!
Ningún comentario:
Publicar un comentario