Son un discurso poético sen saliva nin tremores,
Son a merda que non botei por causa da regra,
son o que un irmán provocou,
son o que decidín defender,
son a hipoteca dun planeta xa morto,
son a dor da ansiedade dosificada en abismos de soidade,
por elección,
son un pulmón inflamado e cheo,
son metamorfose indecisa de amores,
son contradicción extremista e radical.
Son adicción do estado.
Son princesa rebelada en tostada de marmelo con queixo.
Son una infeliz que se define forte.
Son muller,
obsesionada en perder o norte.
E fumo,
esperando morrer,
porque ante todo,
son humana.
https://www.instagram.com/tamilalilas/
xoves, 29 de outubro de 2015
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Publicación destacada
Edén, te esperamos en mayo :D
Embarazo Tami. 30 semanas 29 años y un embarazo
-
Non me frustro. Déixome guiar pola sensación de deixarme ser entre metáforas de inconexas relacións estándares. O relicario da xeada...
-
Podía ser una maraña más era un domingo largo y ondulado para calibrar colores se le caían despacio las cascaritas de sal resbalaba con su m...
Ningún comentario:
Publicar un comentario