https://www.instagram.com/tamilalilas/

Nombre

Correo electrónico *

Mensaje *

jueves, 29 de octubre de 2015

Son humana

Son un discurso poético sen saliva nin tremores,
Son a merda que non botei por causa da regra,
son o que un irmán provocou,
son o que decidín defender,
son a hipoteca dun planeta xa morto,
son a dor da ansiedade dosificada en abismos de soidade,
por elección,
son un pulmón inflamado e cheo,
son metamorfose indecisa de amores,
son contradicción extremista e radical.
Son adicción do estado.
Son princesa rebelada en tostada de marmelo con queixo.
Son una infeliz que se define forte.
Son muller,
obsesionada en perder o norte.
E fumo,
esperando morrer,
porque ante todo,
son humana.




No hay comentarios:

Publicar un comentario

Publicación destacada

El pantano que desdibujaba las ideas entre el sueño y la muerte se convirtió en una llanura de ideas solitarias. Había demonios y mazmorras ...