https://www.instagram.com/tamilalilas/

Nombre

Correo electrónico *

Mensaje *

miércoles, 10 de julio de 2019

MEIGAS

Nunca me cheguei a acostumar ás meigas que non chegaban nas noites.
Eu miraba con tanta ansia,
sen ver nada.
Non miraba nada mais que raiba.
E non foi sen tempo...
Un xeito de compromiso
É crer que unha ten superpoderes
Desaparecer
Marchar
Chegar
Agardar
Realmente,
sempre perdemos algo
para gañar menos.
Xa non hai tanta maxia no ceo
nin no baile;
E ela,
sempre bailaba
apretando os dentes e abrindo os olliños
sabendo que nada é para sempre.
Queimáronnos tanto
Que ate desapareceron as meigas.
Sempre vai doer
Porque sentimos moito
E vivimos moito tamén.
Pero voltamos
Non sei inda como
Nin en que momento estamos.
Pero xa sabemos algo.
Todo pasa,
inda que tamén pesa.
Mais sendo así
tanto baile vale a pena?

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Publicación destacada

El pantano que desdibujaba las ideas entre el sueño y la muerte se convirtió en una llanura de ideas solitarias. Había demonios y mazmorras ...