Suspendín un motivo sedoso
e folleino.
Aclarei a sombra do demo
e comeume.
Tolerei o cadrado violento e modesto
e borreino.
Atornillei o fracaso da tumba
polo exceso.
Subín
Baixei
Corrín
Tropecei
Reconcomeume a súa presencia,
pero el
só me sorríu.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
-
Non me frustro. Déixome guiar pola sensación de deixarme ser entre metáforas de inconexas relacións estándares. O relicario da xeada...
-
Podía ser una maraña más era un domingo largo y ondulado para calibrar colores se le caían despacio las cascaritas de sal resbalaba con su m...
Ningún comentario:
Publicar un comentario