https://www.instagram.com/tamilalilas/

Nombre

Correo electrónico *

Mensaje *

miércoles, 2 de marzo de 2016

Mentres respire, todo é posible

Non foi nada máis que verte
e perder algo,
unha parte de min,
que brutal desconsolo.

Perdín ego e gañei tumba.
Puta ilusión.
Enganeime,
todo era expectativa.

Sigo no intento de acadar a esperanza.
De rachar con todo
de desidealizar a personaxe que inventara.

E mentres, respiro.
Din que mentres respire,
todo é posible.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Publicación destacada

El pantano que desdibujaba las ideas entre el sueño y la muerte se convirtió en una llanura de ideas solitarias. Había demonios y mazmorras ...