Tsunami de pedras
construíndo.
Medrar con cinturón de seguridade
non prevén dos desastres.
Bordar caricias
coa burocracia dos asuntos.
Límites abatidos por sonatas.
Descorcha o champagne
e busquemos a resaca que nos una disfrazados.
Volve ao silencio das revoltosas.
Co sombreiro de bombeiro
eu tecín o sin sentido
do teu cheiro
cósmico e impredecible,
tal cual o do estornudo
que sospeito ao verte
é tremendo
así tócote de arriba abaixo
perdendo o medo.
Tentada
por un enlace inventado
de miradas lascivas,
marcho.
https://www.instagram.com/tamilalilas/
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Publicación destacada
Edén, te esperamos en mayo :D
Embarazo Tami. 30 semanas 29 años y un embarazo
-
Non me frustro. Déixome guiar pola sensación de deixarme ser entre metáforas de inconexas relacións estándares. O relicario da xeada...
-
Podía ser una maraña más era un domingo largo y ondulado para calibrar colores se le caían despacio las cascaritas de sal resbalaba con su m...
Ningún comentario:
Publicar un comentario