Desnudeime
Entre esas peles soleadas e incentivadas
por desordes
Químicas e físicas
Sentín ao vento guía,
tranquilo,
e tranquiliceime
Coma se fose un río
O río con vida
do que falan os que levan a meditación
nas veas
Sumerxida en sangue limpa
e máis lilás que vermella
Trepei pola rede
A rede intacta
do que me liberaba
e por un intre
pechei os ollos
e fun ese río.
Ningún comentario:
Publicar un comentario