sempre a punto de parecerse a algo.
- Era unha inválida emocional,
xúrovos que o era.
A soidadade apuntaba con cañóns
sen topar tranquilidade en nada,
mais corriamos cara diante,
por se acaso disparaba.
🖤
Vou debuxar bolboretas bonitas no corazón sufrido de cada violencia que nunca debeu ser 🫀
El pantano que desdibujaba las ideas entre el sueño y la muerte se convirtió en una llanura de ideas solitarias. Había demonios y mazmorras ...
No hay comentarios:
Publicar un comentario