Onte saín,
mais hoxe chego.
Onte cobrei,
mais hoxe pago.
Onte pensei
mais hoxe fago.
Onte vinte
mais hoxe mírote.
Onte calei,
mais hoxe digo.
Hoxe direivos que todo ten máis sentido
cando da man dereita a agulla se crava no peito
cando a dor dos incestos non pesa
ahí,
no profundo do sinsentido
está o que cada quen sorprende nos soños
o que vivindo se escapa ao ouvido
que se non escoita
non opina co esmero dos peixes que ondean flores
Se baixamos máis,
afogamos entre cunchas semipermeables.
Se subimos,
o único malo que pode que pase
é que respiremos aire mollado,
sen cunchas,
sen flores,
só aire.
Vou debuxar bolboretas bonitas no corazón sufrido de cada violencia que nunca debeu ser 🫀
https://www.instagram.com/tamilalilas/
sábado, 9 de abril de 2016
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Publicación destacada
El pantano que desdibujaba las ideas entre el sueño y la muerte se convirtió en una llanura de ideas solitarias. Había demonios y mazmorras ...
-
Tengo un hijo, tengo un perfecto hijo y no quiero estropearlo. Hace más de dos años que me he rendido ante la caza, solo quiero tomar caldit...
-
Rompemos en la manta que es reversible Nos hacemos las uñas porque se ha convertido en una rutina de autocuidado también patriarcal Nos adue...
No hay comentarios:
Publicar un comentario