Morre de sede por vivir

Remite escenográfico,
rumiante escéptico,
sonora escea dun chaleco de bombeiro no condado
e arde

arde todo o seu ilusorio mundo.

Cabreado,
renega da paixón do cutre asubío obreiro,
pinta pegadas
de esencialidades invisibles,
minte ao amor
e sacude o pelo mollado.

Agardou tanto para vivir...

A brisa,
destapa a súa cegueira.

O norte,
proporciónalle espasmos.

A suavidade,
treme.

E el,
morre de sede por vivir.

Presentación en Santiago de Compostela

Dádeme alegría para asimilar que erro
Dádeme paz interna
esa que nunca teño
Silvádeme nanas que calmen este temperamento
que roza o autismo
de autoconvencemento.
Dádeme lume a ver si así remata todo
e prendo
dádeme aire
que respireino todo
e xa non teño
Xulgádeme ben,
que o merezo.
Dádeme un bo proxecto de pai,
un calamnte,
un Gin Tonic,
unha situación a criticar
ou simplemente
un beixo.

Choiva latente

Apagou o palpitar da túa boca
doce charol de pantasma roto en choiva
cascuda independente
escudo dun pendente xa perdido
que ilusiorio o abandono do sentimento miserable.

E a auga cae,
cae do ceo,
cae do grifo
cae dos ollos,
cae no corpo,
cae nas mans,
cae na cinza,
cae no chan,
cae no teu tan absurdo palpitar.

Cae neses olliños, latentes.

Meu amor,
mais só cae,
nunca ergue.
mais non demores
que sempre escampa.

Non asustes a cascuda
ela simplemente segue camiñando
para non mollarse.

Galiza

Na miña estancia en Vilagarcía de Arousa
descubrín a nicotina como adicción veráz.
No meu paso por Vilanova
comprendín o que era o sexo serio,
En Carril, fun fuxitiva por horas,
mais en Barrantes, funo por días.
En Lugo descubrín que me gustaban os nenos.
En Cambre comecei a odiar a Renfe.
En Melón reencontreime coa infancia,
En Vigo lembreime do abismo,
e no Pico Sacro volvín crer na liberdade,
Na Coruña só frecuentei Teixeiro.
Pontevedra foi cidade de paso previo á Lama,
Ferrol é algo que descoñezo.
Compostela tentou rematar en drama,
mais alí vivín o amor, alí fun parte da patria
e a droga deixou pegada en min.

Ourense.
Ourense foi onde nacín e crecín,
onde fun adolescencia e capricho,

e hoxe
e escribo dende aquí,
nun intento desesperado
de halagar Galiza,

Presentación do poemario