O embigo dunha patria socialista desexada por
cada revolucionario de metro cadrado en metro cúbico
A atalaia de nais solteiras que outrora foron ou
son máis felices que feministas
O dinamismo dun cantautor rastrexando aneis de
cordel sen trenzado hippie
A abertura idílica dunha muller,
A cálida voz da cousa máis fermosa do mar, boca
salgada,
Mira
Atende á choiva que esquiva a patranha dun verme
dictador entre tanto hipotecado.
Leo o meu diario do futuro,
E vese que é duro amar a un caparazón.
Escoita.
Onde está o meu futuro?
Fixen o mandado,
E o NOSO futuro, onde está?
Ningún comentario:
Publicar un comentario