Chámame nena con ollos
abertos de veas e alcol,
con ollos abertos
de pasado e novas xa non tan recentes
que voltan para
morderme.
Agora que xa non
son pequena
e levo nos brazos
un mundo.
Ese mundo quedou
fora do que agora se derruba,
aínda que me pintes
o cuarto de vida,
porque é triste…
Por máis que me
chames nena,
Todo o que ti
desexas só está xa na túa cabeza.
Ningún comentario:
Publicar un comentario